Po ostatnim wpisie ciężko było mi cokolwiek ubrać w słowa. Kiedy publicznie opowiesz o tak intymnych, osobistych i trudnych doświadczeniach, wszystko inne przestaje mieć wartość. I w taką pułapkę myślenia właśnie wpadłam, dlatego dziś wracam z nieco luźniejszym wpisem.
Nie sądziłaś, że kiedykolwiek stracisz kontrolę. Trzymałaś życie w garści, byłaś bombą pozytywności, a ludzie po prostu do Ciebie lgnęli. Przyjaciółki śmiały się, że to Ty zawsze namawiałaś do robienia głupich rzeczy. Miałaś kompleksy, ale łatwiej było zamiatać je pod łóżko. Niech się kurzą, niech ludzie nie widzą.
Jedzenie z proszku nie kojarzy nam się zbyt pozytywnie. Jednak istnieją sproszkowane produkty, które stanowią świetny dodatek i wzbogacenie naszej codziennej diety. Przygotowałam banalne i bardzo smaczne pralinki właśnie z użyciem dwóch, sproszkowanych produktów, a mianowicie wegańskiej odżywki białkowej oraz sproszkowanego buraka.
Chodź, zabieram Cię do Hamburga, gdzie razem z Mateuszem, spędziliśmy kilka dni. Pobyt przypadł na okres wielkanocny, a zatrzymaliśmy się u kuzynki Mateusza, która jednocześnie jest moją przyjaciółką. Dziś o podróżowaniu, które również bywa słodko-gorzkie.
Czuję spokój, którego przez ostatnie dni, a tak naprawdę, cały miesiąc, brakowało. Otwarte okno, lekkie, rześkie powietrze łaskocze mnie po twarzy, na której maluje się jeszcze zmęczenie po podróży do Hamburga. Myślami już w kwietniu, ale chyba warto podsumować ten miniony miesiąc. Ciekawi?
Często powtarzam, że w każdym miejscu na ziemi, można dostrzec dobre strony. Wszystko zależy od punktu widzenia, nastawienia oraz naszych oczekiwań. Dziś opowiadam, jakie są dobre strony życia na północy Norwegii, a konkretnie, w miejscowości Bodø.
Ach te zapiski. Trudno nie spisywać myśli, kiedy głowa swoje, a my swoje. Mam tyle do przekazania, do powiedzenia. Czasami nie nadążam za swoimi emocjami, które uprawiają swoje harce bez mojej zgody. W efekcie powstają kolejne zapiski, które chyba trochę lubicie.
Przygotujcie się na długi wpis. Opowiem Wam o tym, jak i dlaczego przeszłam na dietę roślinną. Będzie nieco mojej historii, spostrzeżeń i spraw, które drażnią mnie najbardziej. O akceptacji i szacunku dla decyzji innych też opowiadam, bo to jest kluczowe!
Nie chcę uciekać od mojej wrażliwej natury. Wy też nie uciekajcie, nie warto. Część z Was zauważyła, jak często przewija się u mnie temat samoakceptacji i relacji z własnym ciałem. Ostatnio więcej nad tym pracowałam, zdarzały się też gorsze chwile, a pisanie często mi w nich pomagało. Taka osobista terapia.